Εξήντα ακριβώς χρόνια μετά τη σύναψη των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, στο βιβλίο αυτό εξετάζεται η δράση του πρέσβη Γεωργίου Σεφεριάδη (Σεφέρη) στο Κυπριακό (1956-1959) και αναλύεται το πολυσυζητημένο θέμα των διαφωνιών και του διαλόγου του με τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα κατά τη διαπραγμάτευση των συμφωνιών (Δεκέμβριος 1958 - Ιανουάριος 1959).

Η μελέτη του διαλόγου μεταξύ Σεφέρη και Αβέρωφ προσφέρει μεγάλες δυνατότητες για την αποτίμηση των προσλήψεων, των σχολών σκέψης αλλά και, ειδικότερα, του περίπλοκου μηχανισμού της διευθέτησης του 1959. Έτσι, επιχειρείται μέσω αυτής η διάγνωση της "υψηλής στρατηγικής" της ελληνικής πλευράς, που οδήγησε στην κυπριακή ανεξαρτησία αλλά και αποτέλεσε τμήμα μιας πολύ ευρύτερης και μακροπρόθεσμης αντίληψης των διεθνών σχέσεων, η οποία αφορούσε, σε τελική ανάλυση, τη συνολική πορεία του έθνους στον σύγχρονο κόσμο.

Το βιβλίο βασίζεται σε πολύχρονη, πολυαρχειακή έρευνα στα προσωπικά αρχεία των Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, Κωνσταντίνου Τσάτσου, Γιώργου Σεφέρη. Έχει επίσης μελετηθεί υλικό από το Διπλωματικό και Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών, το αρχείο του Foreign Office, αμερικανικά δημοσιευμένα έγγραφα, καθώς και άλλες δημοσιευμένες πηγές, πρωτίστως αυτές που αφορούν τον Σεφέρη (επιστολές και ημερολόγιο).